‘Het is tijd!’ roept Noahs vader. ‘Je mag naar oma Elly.’ Met een klap slaat Noah zijn boek over superhelden dicht. Eindelijk! Hij heeft zoveel zin om naar oma te gaan, dat hij geen bladzijde uit kan lezen. En dat terwijl hij gék is op superhelden. Die hebben elk hun eigen bijzondere superkracht waarmee ze mensen helpen en de wereld redden. Dat wil hij ook wel!
Die hebben elk hun eigen bijzondere superkracht waarmee ze mensen helpen en de wereld redden. Dat wil hij ook wel!
‘Het is tijd!’ roept Noahs vader. ‘Je mag naar oma Elly.’ Met een klap slaat Noah zijn boek over superhelden dicht. Eindelijk! Hij heeft zoveel zin om naar oma te gaan, dat hij geen bladzijde uit kan lezen. En dat terwijl hij gék is op superhelden. Die hebben elk hun eigen bijzondere superkracht waarmee ze mensen helpen en de wereld redden. Dat wil hij ook wel!
Gehaast trekt Noah zijn jas en
schoenen aan en propt het boek in zijn rugtas. Hij geeft zijn vader een knuffel...
Gehaast trekt Noah zijn jas en
schoenen aan en propt het boek in zijn rugtas. Hij geeft zijn vader een knuffel...
...en sprint de deur uit.
....en sprint de deur uit.
Gehaast trekt Noah zijn jas en schoenen aan en propt het boek in zijn rugtas. Hij geeft zijn vader een knuffel en sprint de deur uit.
Een paar huizen verderop zwaait meneer Aziz enthousiast naar hem. Noah steekt vrolijk zijn hand op, maar stopt plotseling. Achter meneer Aziz loopt een mevrouw de woonkamer uit. Hij ziet nog net haar donkere haar en blauwe kleding met groene randje.
Een paar huizen verderop zwaait meneer Aziz enthousiast naar hem. Noah steekt vrolijk zijn hand op, maar stopt plotseling. Achter meneer Aziz loopt een mevrouw de woonkamer uit. Hij ziet nog net haar donkere haar en blauwe kleding met groene randje.
Wie is dat? Verbaasd loopt hij verder en racet de hoek om.
Wie is dat? Verbaasd loopt hij verder en racet de hoek om.
Een paar huizen verderop zwaait meneer Aziz enthousiast naar hem. Noah steekt vrolijk zijn hand op, maar stopt plotseling. Achter meneer Aziz loopt een mevrouw de woonkamer uit. Hij ziet nog net haar donkere haar en blauwe kleding met groene randje. Wie is dat? Verbaasd loopt hij verder en racet de hoek om.
Een paar minuten later is Noah bij oma’s huis. Hij verheugt zich op haar lekkere limonade en een volle koektrommel. Huh? Zijn vinger blijft voor de deurbel hangen.
Zijn vinger blijft voor de deurbel hangen.
Een paar minuten later is Noah bij oma’s huis. Hij verheugt zich op haar lekkere limonade en een volle koektrommel. Huh? Zijn vinger blijft voor de deurbel hangen.
Door het raam ziet Noah oma praten met een mevrouw. Haar kleding en donkere haar herkent hij meteen. Hoe is dat mogelijk? Hij zag haar toch net bij meneer Aziz? Natuurlijk! Zijn gezicht klaart op. Ze bezit een superkracht, waarmee ze binnen een tel op een andere plek kan komen.
Maar wat doet ze dan hier, bij oma? Noah knijpt zijn ogen tot spleetjes. De mevrouw beweegt een doek heen en weer over het kastje en de planken. Vervolgens verdwijnt ze... en staat ze ineens weer in de woonkamer met een stofzuiger.
Noah begrijpt er niks van. Moet oma gered worden door een superheld? Wat doet die mevrouw dan met een stofzuiger? ‘Auw.’ Hij stoot zijn hoofd tegen het raam en kijkt geschrokken naar binnen. Oma zwaait blij naar hem.
Door het raam ziet Noah oma praten met een mevrouw. Haar kleding en donkere haar herkent hij meteen. Hoe is dat mogelijk? Hij zag haar toch net bij meneer Aziz? Natuurlijk! Zijn gezicht klaart op. Ze bezit een superkracht, waarmee ze binnen een tel op een andere plek kan komen.
Maar wat doet ze dan hier, bij oma? Noah knijpt zijn ogen tot spleetjes. De mevrouw beweegt een doek heen en weer over het kastje en de planken. Vervolgens verdwijnt ze... en staat ze ineens weer in de woonkamer met een stofzuiger.
Noah begrijpt er niks van. Moet oma gered worden door een superheld? Wat doet die mevrouw dan met een stofzuiger? ‘Auw.’ Hij stoot zijn hoofd tegen het raam en kijkt geschrokken naar binnen. Oma zwaait blij naar hem.
De voordeur vliegt open. ‘Hallo, jij bent zeker Noah,’ zegt de mevrouw vriendelijk. ‘Jouw oma wacht al op je.’ Noah beweegt niet en bekijkt haar sprakeloos. Een echte superheld!
‘Kom maar binnen hoor.’ De mevrouw doet de deur verder open. Noah schrikt op uit zijn gedachten. ‘Eh, hallo,’ antwoordt hij en loopt vlug door naar oma.
‘Fijn dat je er bent Noah. Ik begon me bijna ongerust te maken,’ zegt oma. ‘Dit is Anna.’
De voordeur vliegt open. ‘Hallo, jij bent zeker Noah,’ zegt de mevrouw vriendelijk. ‘Jouw oma wacht al op je.’ Noah beweegt niet en bekijkt haar sprakeloos. Een echte superheld!
‘Kom maar binnen hoor.’ De mevrouw doet de deur verder open. Noah schrikt op uit zijn gedachten. ‘Eh, hallo,’ antwoordt hij en loopt vlug door naar oma.
‘Fijn dat je er bent Noah. Ik begon me bijna ongerust te maken,’ zegt oma. ‘Dit is Anna.’
De voordeur vliegt open. ‘Hallo, jij bent zeker Noah,’ zegt de mevrouw vriendelijk. ‘Jouw oma wacht al op je.’ Noah beweegt niet en bekijkt haar sprakeloos. Een echte superheld!
‘Kom maar binnen hoor.’ De mevrouw doet de deur verder open. Noah schrikt op uit zijn gedachten. ‘Eh, hallo,’ antwoordt hij en loopt vlug door naar oma.
‘Fijn dat je er bent Noah. Ik begon me bijna ongerust te maken,’ zegt oma. ‘Dit is Anna.’
Anna knikt naar hem, pakt de stofzuiger op en verlaat de kamer.
Waar gaat ze heen? Voordat oma verder kan praten, loopt Noah op zijn tenen naar de gang en gluurt langs de keukendeur. Daar is niemand. Geluidloos sluipt hij daarna de trap op.
‘Ja, gevonden!’ juicht Noah stilletjes. In de badkamer poetst Anna de spiegel en de wastafel schoon. Noah heeft haar niet de trap op horen lopen. Ze moet dus wel haar superkracht hebben gebruikt. Hij schrikt als Anna hem via de spiegel een knipoog geeft. Snel rent hij de trap af.
Anna knikt naar hem, pakt de stofzuiger op en verlaat de kamer.
Waar gaat ze heen? Voordat oma verder kan praten, loopt Noah op zijn tenen naar de gang en gluurt langs de keukendeur. Daar is niemand. Geluidloos sluipt hij daarna de trap op.
'Ja, gevonden!’ juicht Noah stilletjes. In de badkamer poetst Anna de spiegel en de wastafel schoon. Noah heeft haar niet de trap op horen lopen. Ze moet dus wel haar superkracht hebben gebruikt. Hij schrikt als Anna hem via de spiegel een knipoog geeft. Snel rent hij de trap af.
Anna knikt naar hem, pakt de stofzuiger op en verlaat de kamer.
Waar gaat ze heen? Voordat oma verder kan praten, loopt Noah op zijn tenen naar de gang en gluurt langs de keukendeur. Daar is niemand. Geluidloos sluipt hij daarna de trap op.
‘Ja, gevonden!’ juicht Noah stilletjes. In de badkamer poetst Anna de spiegel en de wastafel schoon. Noah heeft haar niet de trap op horen lopen. Ze moet dus wel haar superkracht hebben gebruikt. Hij schrikt als Anna hem via de spiegel een knipoog geeft. Snel rent hij de trap af.
‘Noah, waar was je heen?’ vraagt oma. ‘Ik, ehm, gewoon. Ik was aan het kijken naar eh… Anna.’ Hij kan natuurlijk niets over haar superkracht zeggen. Dat gelooft oma nooit. ‘Naar Anna?’ Oma’s wenkbrauwen schieten omhoog. ‘Anna is echt een schat. Ze komt hier al jaren.’ ‘Echt waar? Waarom dan?’ vraagt Noah nieuwsgierig.
‘Sinds ik last heb van dit been lukt het me niet altijd om schoon te maken,’ vertelt oma. ‘Daarom helpt Anna me bijvoorbeeld met stofzuigen, afstoffen, opruimen, de was en strijken.’ ‘Zoveel?’ zegt Noah verrast. Daar gebruikt ze vast ook een superkracht voor. Had hij die maar om zijn kamer op te ruimen.
‘Het prettigste vind ik dat ik door Anna hier kan blijven wonen.’ ‘Oh?’ Noah vindt het ook leuk dat oma hier woont, maar wist niet dat dit door Anna komt.
‘Noah, waar was je heen?’ vraagt oma. ‘Ik, ehm, gewoon. Ik was aan het kijken naar eh… Anna.’ Hij kan natuurlijk niets over haar superkracht zeggen. Dat gelooft oma nooit. ‘Naar Anna?’ Oma’s wenkbrauwen schieten omhoog. ‘Anna is echt een schat. Ze komt hier al jaren.’ ‘Echt waar? Waarom dan?’ vraagt Noah nieuwsgierig.
‘Sinds ik last heb van dit been lukt het me niet altijd om schoon te maken,’ vertelt oma. ‘Daarom helpt Anna me bijvoorbeeld met stofzuigen, afstoffen, opruimen, de was en strijken.’ ‘Zoveel?’ zegt Noah verrast. Daar gebruikt ze vast ook een superkracht voor. Had hij die maar om zijn kamer op te ruimen.
‘Het prettigste vind ik dat ik door Anna hier kan blijven wonen.’ ‘Oh?’ Noah vindt het ook leuk dat oma hier woont, maar wist niet dat dit door Anna komt.
‘Noah, waar was je heen?’ vraagt oma. ‘Ik, ehm, gewoon. Ik was aan het kijken naar eh… Anna.’ Hij kan natuurlijk niets over haar superkracht zeggen. Dat gelooft oma nooit. ‘Naar Anna?’ Oma’s wenkbrauwen schieten omhoog. ‘Anna is echt een schat. Ze komt hier al jaren.’ ‘Echt waar? Waarom dan?’ vraagt Noah nieuwsgierig.
‘Sinds ik last heb van dit been lukt het me niet altijd om schoon te maken,’ vertelt oma. ‘Daarom helpt Anna me bijvoorbeeld met stofzuigen, afstoffen, opruimen, de was en strijken.’ ‘Zoveel?’ zegt Noah verrast. Daar gebruikt ze vast ook een superkracht voor. Had hij die maar om zijn kamer op te ruimen. ‘Het prettigste vind ik dat ik door Anna hier kan blijven wonen.’ ‘Oh?’ Noah vindt het ook leuk dat oma hier woont, maar wist niet dat dit door Anna komt.
Anna komt binnen met in haar handen een dienblad met twee kopjes, een koektrommel en een gekleurde beker erop. ‘Tijd voor iets lekkers.’ ‘Daar heb ik net zin in.’ Oma glimlacht. ‘We drinken altijd een kopje koffie samen, mét een koekje. Wil je er eentje?’
Anna komt binnen met in haar handen een dienblad met twee kopjes, een koektrommel en een gekleurde beker erop. ‘Tijd voor iets lekkers.’ ‘Daar heb ik net zin in.’ Oma glimlacht. ‘We drinken altijd een kopje koffie samen, mét een koekje. Wil je er eentje?’
Anna komt binnen met in haar handen een dienblad met twee kopjes, een koektrommel en een gekleurde beker erop. ‘Tijd voor iets lekkers.’ ‘Daar heb ik net zin in.’ Oma glimlacht. ‘We drinken altijd een kopje koffie samen, mét een koekje. Wil je er eentje?’
Noah pakt een koekje met stukjes chocolade uit de trommel. Zijn lievelings! ‘Zo, die lust jij wel,’ zegt Anna met een lach. Noah knikt met volle mond, terwijl hij haar nieuwsgierig bekijkt. Hoe zou ze haar superkracht gebruiken? ‘Zeg Noah, ik ga straks het beddengoed verschonen. Wil jij me helpen?’ vraagt Anna. ‘Oké,’ antwoordt hij direct. Dit is zijn kans om erachter te komen.
Noah pakt een koekje met stukjes chocolade uit de trommel. Zijn lievelings! ‘Zo, die lust jij wel,’ zegt Anna met een lach. Noah knikt met volle mond, terwijl hij haar nieuwsgierig bekijkt. Hoe zou ze haar superkracht gebruiken? ‘Zeg Noah, ik ga straks het beddengoed verschonen. Wil jij me helpen?’ vraagt Anna. ‘Oké,’ antwoordt hij direct. Dit is zijn kans om erachter te komen.
Noah pakt een koekje met stukjes chocolade uit de trommel. Zijn lievelings! ‘Zo, die lust jij wel,’ zegt Anna met een lach. Noah knikt met volle mond, terwijl hij haar nieuwsgierig bekijkt. Hoe zou ze haar superkracht gebruiken? ‘Zeg Noah, ik ga straks het beddengoed verschonen. Wil jij me helpen?’ vraagt Anna. ‘Oké,’ antwoordt hij direct. Dit is zijn kans om erachter te komen.
Noah en Anna staan in oma’s slaapkamer. Binnen een seconde haalt Anna het dekbed van het bed. ‘Niets fijners dan een schoon bed!’ Ze gooit het kussen naar Noah. ‘Doe jij hier maar een sloop omheen.’
‘Kom je alleen bij mijn oma?’ Noah propt het kussen in de schone sloop. ‘Nee, zeker niet. Er zijn zoveel mensen die extra hulp kunnen gebruiken. ’Aha, denkt Noah. ‘Ben je snel?’
‘Snel? Poeh, ik werk wel snel, want ik ga van het ene naar het andere huis.’ ‘Nee… ehm… Ik bedoel eigenlijk… of je ergens snel kunt komen? Niet gewoon snel, maar echt héél erg snel.’
‘Ah, zo bedoel je.’ Anna trekt het laken flink strak om het matras en duwt de punten van het dekbed helemaal in de hoekjes van het overtrek. Met een grote zwaai laat ze het dekbed op het bed vallen. ‘De meeste huizen liggen vlakbij elkaar, dus dan ben ik snel bij de volgende.’
Noah en Anna staan in oma’s slaapkamer. Binnen een seconde haalt Anna het dekbed van het bed. ‘Niets fijners dan een schoon bed!’ Ze gooit het kussen naar Noah. ‘Doe jij hier maar een sloop omheen.’
‘Kom je alleen bij mijn oma?’ Noah propt het kussen in de schone sloop. ‘Nee, zeker niet. Er zijn zoveel mensen die extra hulp kunnen gebruiken. ’Aha, denkt Noah. ‘Ben je snel?’
‘Snel? Poeh, ik werk wel snel, want ik ga van het ene naar het andere huis.’ ‘Nee… ehm… Ik bedoel eigenlijk… of je ergens snel kunt komen? Niet gewoon snel, maar echt héél erg snel.’
‘Ah, zo bedoel je.’ Anna trekt het laken flink strak om het matras en duwt de punten van
het dekbed helemaal in de hoekjes van het overtrek. Met een grote zwaai
laat ze het dekbed op het bed vallen. ‘De meeste huizen liggen vlakbij elkaar, dus dan ben ik snel bij de volgende.’
Noah en Anna staan in oma’s slaapkamer. Binnen een seconde haalt Anna het dekbed van het bed. ‘Niets fijners dan een schoon bed!’ Ze gooit het kussen naar Noah. ‘Doe jij hier maar een sloop omheen.’
‘Kom je alleen bij mijn oma?’ Noah propt het kussen in de schone sloop. ‘Nee, zeker niet. Er zijn zoveel mensen die extra hulp kunnen gebruiken. ’Aha, denkt Noah. ‘Ben je snel?’
‘Snel? Poeh, ik werk wel snel, want ik ga van het ene naar het andere huis.’ ‘Nee… ehm… Ik bedoel eigenlijk… of je ergens snel kunt komen? Niet gewoon snel, maar echt héél erg snel.’
‘Ah, zo bedoel je.’ Anna trekt het laken flink strak om het matras en duwt de punten van het dekbed helemaal in de hoekjes van het overtrek. Met een grote zwaai laat ze het dekbed op het bed vallen. ‘De meeste huizen liggen vlakbij elkaar, dus dan ben ik snel bij de volgende.’
Noah zucht. Nu weet hij nog niets over haar superkracht. Hij móet het weten, ook al is het geheim. ‘Hoe kom je hier dan zo supersnel?’
‘Zal ik het je laten zien?’ Anna wenkt hem. Noahs hart bonst. Laat ze hem echt zien hoe haar superkracht werkt?
Noah zucht. Nu weet hij nog niets over haar superkracht. Hij móet het weten, ook al is het geheim. ‘Hoe kom je hier dan zo supersnel?’ ‘Zal ik het je laten zien?’ Anna wenkt hem. Noahs hart bonst. Laat ze hem echt zien hoe haar superkracht werkt?
Noah zucht. Nu weet hij nog niets over haar superkracht. Hij móet het weten, ook al is het geheim. ‘Hoe kom je hier dan zo supersnel?’ ‘Zal ik het je laten zien?’ Anna wenkt hem. Noahs hart bonst. Laat ze hem echt zien hoe haar superkracht werkt?
‘Kijk.’ Anna wijst naar buiten. Verward kijkt Noah waar ze naar wijst. Op de stoep staat een fiets. Hij snapt het niet, dat heeft niks met superkrachten te maken. ‘Is die van jou?’ ‘Ja, daarmee ben ik razendsnel ergens anders.’ Teleurgesteld zwijgt Noah.
‘Kijk.’ Anna wijst naar buiten. Verward kijkt Noah waar ze naar wijst. Op de stoep staat een fiets.
Hij snapt het niet, dat heeft niks met superkrachten te maken. ‘Is die van jou?’ ‘Ja, daarmee ben ik razendsnel ergens anders.’ Teleurgesteld zwijgt Noah.
‘Kijk.’ Anna wijst naar buiten. Verward kijkt Noah waar ze naar wijst. Op de stoep staat een fiets. Hij snapt het niet, dat heeft niks met superkrachten te maken. ‘Is die van jou?’ ‘Ja, daarmee ben ik razendsnel ergens anders.’ Teleurgesteld zwijgt Noah.
Anna draait zich alweer om en stopt een losliggend snoer weg. ‘Zo, daar kan jouw oma niet meer over struikelen.’ Noah laat zijn schouders hangen. Heeft hij zich vergist, is ze geen superheld? ‘Kom, waar wil je verder bij helpen?’ vraagt Anna. Wat zou hij verzinnen? Hij kan toch geen superkracht meer bij haar ontdekken. ‘Afwassen?’ antwoordt hij daarom sip. ‘Dat mag je oma zelf doen.’ ‘Oh?’ ‘Alles wat je oma zelf nog kan doen, mag ze zelf blijven doen,’ legt Anna uit. ‘Waarom?’ antwoordt Noah verbaasd. ‘Je komt toch om te helpen?’ ‘Ja, precies daarom. Soms help je iemand juist door ze het zelf te laten doen.’ ‘Oké,’ mompelt Noah aarzelend.
Anna draait zich alweer om en stopt een losliggend snoer weg. ‘Zo, daar kan jouw oma niet meer over struikelen.’ Noah laat zijn schouders hangen. Heeft hij zich vergist, is ze geen superheld? ‘Kom, waar wil je verder bij helpen?’ vraagt Anna. Wat zou hij verzinnen? Hij kan toch geen superkracht meer bij haar ontdekken. ‘Afwassen?’ antwoordt hij daarom sip.
‘Dat mag je oma zelf doen.’ ‘Oh?’ ‘Alles wat je oma zelf nog kan doen, mag ze zelf blijven doen,’ legt Anna uit. ‘Waarom?’ antwoordt Noah verbaasd. ‘Je komt toch om te helpen?’ ‘Ja, precies daarom. Soms help je iemand juist door ze het zelf te laten doen.’ ‘Oké,’ mompelt Noah aarzelend.
Anna draait zich alweer om en stopt een losliggend snoer weg. ‘Zo, daar kan jouw oma niet meer over struikelen.’ Noah laat zijn schouders hangen. Heeft hij zich vergist, is ze geen superheld? ‘Kom, waar wil je verder bij helpen?’ vraagt Anna. Wat zou hij verzinnen? Hij kan toch geen superkracht meer bij haar ontdekken. ‘Afwassen?’ antwoordt hij daarom sip. ‘Dat mag je oma zelf doen.’ ‘Oh?’ ‘Alles wat je oma zelf nog kan doen, mag ze zelf blijven doen,’ legt Anna uit. ‘Waarom?’ antwoordt Noah verbaasd. ‘Je komt toch om te helpen?’ ‘Ja, precies daarom. Soms help je iemand juist door ze het zelf te laten doen.’ ‘Oké,’ mompelt Noah aarzelend.
‘Laten we strijken.’ Anna geeft Noah de schone was, pakt de strijkplank en gaat de trap af. ‘Is dit moeilijk werk?’ Noah lukt het nooit zijn kamer op te ruimen. ‘Nee hoor. Helemaal niet als je het leuk vindt om met mensen om te gaan.’ Anna zet de strijkplank in de woonkamer en strijkt oma’s blouse. Noah speelt graag met zijn vrienden. ‘Dat vind ik!’ zegt hij blij. ‘Wat doe je dan allemaal?’
‘Laten we strijken.’ Anna geeft Noah de schone was, pakt de strijkplank en gaat de trap af. ‘Is dit moeilijk werk?’ Noah lukt het nooit zijn kamer op te ruimen. ‘Nee hoor. Helemaal niet als je het leuk vindt om met mensen om te gaan.’ Anna zet de strijkplank in de woonkamer en strijkt oma’s blouse. Noah speelt graag met zijn vrienden. ‘Dat vind ik!’ zegt hij blij. ‘Wat doe je dan allemaal?’
‘Laten we strijken.’ Anna geeft Noah de schone was, pakt de strijkplank en gaat de trap af. ‘Is dit moeilijk werk?’ Noah lukt het nooit zijn kamer op te ruimen. ‘Nee hoor. Helemaal niet als je het leuk vindt om met mensen om te gaan.’ Anna zet de strijkplank in de woonkamer en strijkt oma’s blouse. Noah speelt graag met zijn vrienden. ‘Dat vind ik!’ zegt hij blij. ‘Wat doe je dan allemaal?’
‘Ik zorg voor een schoon en opgeruimd huis en maak altijd een praatje.’ Anna reikt Noah de gestreken blouse aan. ‘Wil jij deze op een hangertje hangen?’ Ze legt een tafelkleed over de strijkplank. ‘Het is ook belangrijk dat je goed luistert en weet wat iemand precies nodig heeft. De ene heeft veel ongeopende post, de ander vergeet medicijnen en bij de volgende is de koelkast leeg. Dan kijk ik wat ik kan doen of geef ik het door zodat er extra hulp kan komen.’ Ze geeft oma het tafelkleed om op te vouwen. ‘Weer anderen krijgen niet veel bezoek. Dan klets ik met ze totdat ik een glimlach op hun gezicht heb getoverd,’ vervolgt Anna.
‘Ik zorg voor een schoon en opgeruimd huis en maak altijd een praatje.’ Anna reikt Noah de gestreken blouse aan. ‘Wil jij deze op een hangertje hangen?’ Ze legt een tafelkleed over de strijkplank. ‘Het is ook belangrijk dat je goed luistert en weet wat iemand precies nodig heeft.
De ene heeft veel ongeopende post, de ander vergeet medicijnen en bij de volgende is de koelkast leeg.
Dan kijk ik wat ik kan doen of geef ik het door zodat er extra hulp kan komen.’ Ze geeft oma het tafelkleed om op te vouwen.
‘Weer anderen krijgen niet veel bezoek. Dan klets ik met ze totdat ik een glimlach op hun gezicht heb getoverd,’ vervolgt Anna.
Noah knikt. ‘Vind je dit leuk werk?’ Hij denkt weer aan zijn rommelige kamer.‘Natuurlijk,’ antwoordt Anna. ‘Soms is het hard werken, maar iedereen is altijd blij als ik kom. Daar word ik weer blij van.’ ‘Dus… je bent een mensen-blij-maker?’ Noahs ogen twinkelen. ‘Zoiets,’ zegt Anna lachend. Ze klapt de strijkplank in en duwt met haar voet de omgevouwen punt van het vloerkleed terug.
Noah knikt. ‘Vind je dit leuk werk?’ Hij denkt weer aan zijn rommelige kamer. ‘Natuurlijk,’ antwoordt Anna. ‘Soms is het hard werken, maar iedereen is altijd blij als ik kom. Daar word ik weer blij van.’ ‘Dus… je bent een mensen-blij-maker?’
Noahs ogen twinkelen. ‘Zoiets,’ zegt Anna lachend. Ze klapt de strijkplank in en duwt met haar voet de omgevouwen punt van het vloerkleed terug.
‘Ik zorg voor een schoon en opgeruimd huis en maak altijd een praatje.’ Anna reikt Noah de gestreken blouse aan. ‘Wil jij deze op een hangertje hangen?’ Ze legt een tafelkleed over de strijkplank. ‘Het is ook belangrijk dat je goed luistert en weet wat iemand precies nodig heeft. De ene heeft veel ongeopende post, de ander vergeet medicijnen en bij de volgende is de koelkast leeg. Dan kijk ik wat ik kan doen of geef ik het door zodat er extra hulp kan komen.’ Ze geeft oma het tafelkleed om op te vouwen.
‘Weer anderen krijgen niet veel bezoek. Dan klets ik met ze totdat ik een glimlach op hun gezicht heb getoverd,’ vervolgt Anna.
Noah knikt. ‘Vind je dit leuk werk?’ Hij denkt weer aan zijn rommelige kamer.‘Natuurlijk,’ antwoordt Anna. ‘Soms is het hard werken, maar iedereen is altijd blij als ik kom. Daar word ik weer blij van.’ ‘Dus… je bent een mensen-blij-maker?’ Noahs ogen twinkelen. ‘Zoiets,’ zegt Anna lachend. Ze klapt de strijkplank in en duwt met haar voet de omgevouwen punt van het vloerkleed terug.
‘Zullen we puzzelen?’ stelt oma voor. ‘Anna heeft alles alvast klaargelegd.’ ‘Ja, leuk.’ Noah glundert. ‘Kijk oma, hoe blij ze me maakt!’ Hij wijst naar zijn grote glimlach. ‘En mij ook,’ antwoordt oma met net zo’n grote glimlach als die van Noah.
‘Zullen we puzzelen?’ stelt oma voor. ‘Anna heeft alles alvast klaargelegd.’ ‘Ja, leuk.’ Noah glundert. ‘Kijk oma, hoe blij ze me maakt!’ Hij wijst naar zijn grote glimlach. ‘En mij ook,’ antwoordt oma met net zo’n grote glimlach als die van Noah.
‘Ze is toch een superheld!’ flapt Noah eruit. Oma lacht. ‘Dat is ze zeker.’
‘Ze is toch een superheld!’ flapt Noah eruit. Oma lacht. ‘Dat is ze zeker.’
‘Zullen we puzzelen?’ stelt oma voor. ‘Anna heeft alles alvast klaargelegd.’ ‘Ja, leuk.’ Noah glundert. ‘Kijk oma, hoe blij ze me maakt!’ Hij wijst naar zijn grote glimlach.
‘En mij ook,’ antwoordt oma met net zo’n grote glimlach als die van Noah. ‘Ze is toch een superheld!’ flapt Noah eruit. Oma lacht. ‘Dat is ze zeker.’
Kijk eens wie er jaren later zelf een superheld geworden is.
Kijk eens wie er jaren later zelf een superheld geworden is.